De laatste keer dat ik een blogpost online zette was de ochtend dat ik geopereerd zou gaan worden. Na een jaar te hebben rondgelopen met een fistel en de daardoor veroorzaakte abcessen zou er eindelijk actie ondernomen gaan worden. Super spannend maar wel iets waar ik heel erg naar toe leefde. Hoe de operatie verliep en hoe het nu met mij gaat zal ik je in deze update vertellen.
Het was een beetje stil hier de laatste tijd. Je weet vast wel wat dat betekent; het ging weer ruk. Maar vandaag is het eindelijk zover! Toen ik vorig jaar te horen kreeg dat er een fistel was ontstaan in mijn darm en dat die verbinding twee abcessen had gecreëerd in mijn buik had ik niet gedacht dat het zo lang zou duren tot het aangepakt zou worden. Allereerst werden de abcessen geopend. Toen werden er medicijnen voorgeschreven. Maar eigenlijk was het een jaar waarin het qua gezondheid nooit echt goed ging.
Chronisch ziek zijn is een ding, maar een chronisch zieke ouder zijn is weer een heel ander ding. Niet alleen is het voor jezelf vervelend dat je niet altijd de ouder kunt zijn die je zou willen zijn, het kan ook weleens lastig voor de kinderen zijn om te begrijpen waarom sommige dingen nu eenmaal niet kunnen. Hier zijn 10 dingen waar ik weleens tegenaan loop.
Lees verder..
Op het moment dat ik dit schrijf – op maandagavond – lig ik lekker languit op de bank in ons huisje in Roompot vakantiepark Weerterbergen. Ik ben super blij dat ik hier ben en dat ik toch nog mee kon. De afgelopen week voelde ik me namelijk weer niet goed. Ik had veel last van mijn buik ellende. En iets meer dan 24 uur geleden dacht ik even dat het weer helemaal mis ging maar dat bleek weer iets heel anders te zijn.
Lees verder..
Toen ik eind 2016 in het ziekenhuis lag kreeg ik op een dag te horen dat er bij mij een BRMO was aangetroffen. Deze afkorting staat voor Bijzonder Resistent Micro Organisme. Omdat ik deze BRMO nog altijd bij me draag en dit er voor zorgt dat ik sinds die tijd altijd opgenomen word in contact isolatie wil ik daar vandaag eens over vertellen.
Lees verder..
Ken je die grap van die vrouw die na een lange radiostilte op haar blog plaatste dat ze ziek was geweest maar dat het nu beter ging? Nee? Nou ze werd dus nog veel zieker! Vandaar ook dat ik dit nu aan het tikken ben vanuit een ziekenhuisbed. Jazeker, het is weer zover!
Ik vind de tijd normaal al voorbij vliegen maar nu ik weer in de lappenmand lig is het nog net even erger. En ook het feit dat ik geen ochtend – maar een avondmens ben lijkt te worden benadrukt. Het is nu bijna middernacht en ik voel mij fitter dan dat ik mij de rest van de dag heb gevoeld. Ik heb de hele dag zitten knikkebollen maar nu ben ik eindelijk een beetje helder. Eigenlijk geniet ik hier wel van. Even bloggen. Zo nog een programma terug kijken. Ik kan makkelijk tot een uur of vier doorhalen. Maar helaas.. de dag begint altijd weer vroeg en of ik nu vroeg of laat ga slapen, morgenochtend ben ik gebroken. In ieder geval, voor mijn gevoel vliegt de tijd voorbij en er is de laatste week weer genoeg gebeurd om even over te schrijven.