De laatste keer dat ik een blogpost online zette was de ochtend dat ik geopereerd zou gaan worden. Na een jaar te hebben rondgelopen met een fistel en de daardoor veroorzaakte abcessen zou er eindelijk actie ondernomen gaan worden. Super spannend maar wel iets waar ik heel erg naar toe leefde. Hoe de operatie verliep en hoe het nu met mij gaat zal ik je in deze update vertellen.
Het was een beetje stil hier de laatste tijd. Je weet vast wel wat dat betekent; het ging weer ruk. Maar vandaag is het eindelijk zover! Toen ik vorig jaar te horen kreeg dat er een fistel was ontstaan in mijn darm en dat die verbinding twee abcessen had gecreëerd in mijn buik had ik niet gedacht dat het zo lang zou duren tot het aangepakt zou worden. Allereerst werden de abcessen geopend. Toen werden er medicijnen voorgeschreven. Maar eigenlijk was het een jaar waarin het qua gezondheid nooit echt goed ging.
En dat was operatie acht.. geloof ik! Ik ben de tel een beetje kwijt! Ik had een aantal weken last van mijn stuitje. Erg lastig want zitten, fietsen en opstaan bijvoorbeeld werd steeds pijnlijker. Nu is mijn rug nooit echt mij sterkste kant geweest. Vanaf toen ik een tiener was had ik al regelmatig last van mijn rug, bijvoorbeeld wanneer ik te lang had gelopen of juist wanneer ik lang stil had moeten staan. Ik heb ook een aantal jaar als postbezorger gewerkt en ben toen een paar maal door mijn rug gegaan. Rugklachten zijn me dus niet vreemd. Maar de laatste week werden deze klachten toch wel weer erg extreem.
Zes tot acht weken zou de wachttijd zijn, had een van de chirurgen ons verteld toen ik een gesprek met haar had over mijn op handen zijnde operatie waarbij ze het stukje darm waar het fistel zit gaan weghalen. Dat was op één van de eerste dagen van de zomervakantie dus die wachtperiode zat er nu wel zo’n beetje op. Helaas had ik nog steeds niets gehoord. Afgelopen weekend mailde ik de mdl-verpleegkundige voor een herhalingsrecept prednisolon én een verzoek voor pijnstillers. Als ik namelijk weer ziek ben dan merk ik geen effect van paracetamol en ibuprofen mag eigenlijk niet wanneer je de ziekte van Crohn hebt. Ik legde mijn klachten voor en de volgende ochtend hing ze aan de telefoon.
Ik kwakkel nog steeds een beetje met mijn gezondheid vandaar dat het nog weer wat stiller is hier. De zin om te bloggen is er wel en de inspiratie ook, alleen de energie ontbreekt! Best frustrerend dus. Maar met deze blogpost wil ik weer een inkijkje geven over hoe het is om de ziekte van Crohn te hebben en dat het helaas echt meer kan zijn dan wat pijn in de buik. Wanneer je mij in het dagelijks leven ziet valt het je waarschijnlijk (hopelijk) niet op maar omdat ik verschillende gaatjes in mijn buik heb waar ontlasting uit komt heb ik daar het een en ander opgeplakt zitten om de troep op te vangen. Die gaatjes zijn geopende abcessen die veroorzaakt zijn door een fistel – een gaatje in mijn dunne darm veroorzaakt door de Crohn. Omdat ik me voor kan stellen dat men hier nieuwsgierig naar is en omdat ik het zelf ook altijd erg interessant om te zien wat anderen met vergelijkbare aandoeningen gebruiken (bijvoorbeeld ook mensen met een stoma) wilde ik dit ook eens laten zien.
Lees verder..