Op het moment dat ik dit schrijf – op maandagavond – lig ik lekker languit op de bank in ons huisje in Roompot vakantiepark Weerterbergen. Ik ben super blij dat ik hier ben en dat ik toch nog mee kon. De afgelopen week voelde ik me namelijk weer niet goed. Ik had veel last van mijn buik ellende. En iets meer dan 24 uur geleden dacht ik even dat het weer helemaal mis ging maar dat bleek weer iets heel anders te zijn.

Ik had al twee dagen het gevoel dat mijn oren dicht zaten. Ik stond er niet zo bij stil, dacht dat het wel weer over zou gaan. Maar zondagmiddag voelde ik me ineens ook een beetje draaierig. Ik besloot nog maar wat te eten, misschien was mijn bloedsuikerspiegel te laag. Helaas werd het draaien alleen maar erger. Dus ging ik naar boven om op bed te gaan liggen. Ik redde dit maar net zonder onderuit te gaan.

Iedereen die weleens een beetje te diep in het glaasje heeft gekeken kent het gevoel denk ik wel; alles draait. Precies zo voelde het dus voor mij, maar dan erger dan dat ik ooit had meegemaakt. Want ik kon dus echt niet meer opstaan zonder onderuit te gaan. En dat zonder een druppel alcohol te hebben gedronken.

Ik vond het erg beangstigend omdat ik niet wist wat er aan de hand was. Aangezien ik nog steeds met die abcessen in mijn buik zit was ik bang voor bloedvergiftiging/sepsis maar de symptomen die daarbij horen kwamen niet echt overeen.

Ik ging ook heel erg zweten en werd misselijk en natuurlijk moest ik ook weer veel braken want dat doe ik altijd al vrij snel. Omdat alles zo extreem draaide was ik best in paniek geraakt. Maar uiteindelijk viel ik toch in slaap.

Na een uur of twee werd ik weer wakker en tot mijn grote opluchting voelde ik me weer wat beter. Ik merkte dat het draaien minder werd en de misselijkheid verdween. Wel voelde ik me heel moe en was mijn lichaam uitgeput. Net zoals na een migraine aanval.

Migraine heb ik gelukkig niet vaak, zo’n drie tot vier keer per jaar. Nu ontdekte ik dat wat ik afgelopen zondag had heel goed een variant kan zijn geweest die vestibulaire of evenwichtsmigraine heet. Hierbij is draaiduizeligheid het voornaamste symptoom. Omdat ik verder geen hoofdpijn had had ik de link met migraine niet direct gelegd, maar hoofdpijn hoeft dus niet altijd aanwezig te zijn bij deze vorm van migraine.

Op zich is het wel een opluchting voor mij dat het vestibulaire migraine was want ik wist echt niet wat me overkwam en hoe ernstig het was. Nu weet ik dus dat het geen kwaad kan. Aan de andere kant was het wel super vervelend dus ik hoop niet snel nog eens verrast te worden door zo’n aanval. Volgende keer wanneer mijn oren weer dicht zitten zal ik hierop bedacht zijn want nadat de draaierigheid voorbij was voelden mijn oren ook weer normaal. Omdat het evenwichtsorgaan zich in het binnenoor bevindt moet dit wel met elkaar te maken hebben gehad.

Het lijkt nu dus weer iets beter te gaan. Voor zolang het duurt. Ik hoop dan ook een paar leuke dagen tegemoet te gaan hier op het vakantiepark!

Had jij weleens van evenwichtsmigraine gehoord?

Foto afkomstig van Pixabay.com