Zes tot acht weken zou de wachttijd zijn, had een van de chirurgen ons verteld toen ik een gesprek met haar had over mijn op handen zijnde operatie waarbij ze het stukje darm waar het fistel zit gaan weghalen. Dat was op één van de eerste dagen van de zomervakantie dus die wachtperiode zat er nu wel zo’n beetje op. Helaas had ik nog steeds niets gehoord. Afgelopen weekend mailde ik de mdl-verpleegkundige voor een herhalingsrecept prednisolon én een verzoek voor pijnstillers. Als ik namelijk weer ziek ben dan merk ik geen effect van paracetamol en ibuprofen mag eigenlijk niet wanneer je de ziekte van Crohn hebt. Ik legde mijn klachten voor en de volgende ochtend hing ze aan de telefoon.

Ze had met de mdl-arts overlegd en deze had weer met mijn eigen chirurg gebeld, die ten tijde van het voorbereidend gesprek over de operatie met vakantie was. Hij wilde me ook wel even spreken. Wat fijn zeg die telefonische consulten. Oké ik ben totáál niet van het bellen en ik kan er ook behoorlijk zenuwachtig van worden wanneer ik weet dat ik gebeld ga worden maar het scheelt een hele hoop dat je voor zoiets niet helemaal naar het ziekenhuis hoeft te komen. Maar goed, hij wilde voor de zekerheid vooraf toch nog even uitgebreid bloedonderzoek laten doen. Dit staat nu over twee weken gepland. Ik krijg dan ook direct de uitslag. En hij had verder goed nieuws want hij had contact opgenomen met het planbureau en de operatie staat in principe ingepland voor 30 september.

Ik ben super blij dat ik nu een datum heb om me aan vast te houden. De vorige keer toen ik een geplande operatie kreeg hoorde ik de datum pas een dag of vijf van te voren. Daardoor vond ik het dit keer maar moeilijk om afspraken te maken. Want stel dat ze me het weer pas zo laat laten weten…

30 september zou mij wel goed uitkomen. Want ondanks dat ik liever geen afspraken maakte, staan er wel paar. Daar ontkom je ook bijna niet aan zo aan het begin van het schooljaar. Zo zijn er startgesprekken en voorlichtingsavonden. Ook heb ik me dit jaar opgegeven om mee te helpen tijdens het kleuterfeest en in de schoolbibliotheek. Dit had ik voor de zomervakantie al gedaan. Want ik had eigenlijk gehoopt dat de operatie inmiddels als achter de rug was en ik mijn oude zelf weer zou zijn!

Maar goed ik ben nu enorm opgelucht dat ik een datum heb en ik hoop dat ik tot die tijd een beetje op de been blijf. Ik ga mijn tasjes langzaam maar zeker vullen met ziekenhuisbenodigdheden en een snackpakket! Ik kan echt niet wachten tot mijn buik weer dicht is.

Fingers crossed dat alles goed gaat!