Is het een ding van moeders of van vrouwen in het algemeen? Of sta ik hierin alleen? Ik heb het over dat altijd aanwezige schuldgevoel. En dat ondanks ik meestal wel mijn best doe, het toch nooit goed genoeg lijkt te zijn. Het huishouden dat nooit echt onder controle is, de familie die ik niet genoeg aandacht geef maar bovenal de opvoeding van de kinderen.

Ik heb het geluk gehad in een liefdevol, warm nest te zijn opgegroeid. Met een erg zorgzame moeder die me continue probeerde vol te proppen met lekkere en gezonde dingen. Natuurlijk wil ik dit ook voor mijn eigen kinderen. Ik wil dat zij later ook kunnen terugkijken op een jeugd waarin zij niets te kort zijn gekomen. Ze hebben maar één jeugd en de tijd gaat zo snel! Het is aan mij om die sneltreinvaart bij te houden en alles in goede banen te leiden. Maar ben ik wel een goede moeder? Geef ik ze genoeg liefde? En verdeel ik mijn aandacht wel eerlijk?

De ene keer heb ik er meer last van dan de andere. Ik ben thuisblijfmoeder dus je zou zeggen dat ik genoeg tijd met ze doorbreng. Toch ontbreekt het mij regelmatig aan energie om iets met ze te ondernemen of raakt mijn geduld op. Inmiddels weet ik dat dit mede komt door de ziekte van Crohn. En dan is er nog die eindeloze strijd over gezond en voldoende eten die ik eigenlijk maar heb opgegeven. Ze leven vooral op lucht, die kinderen van mij. Het maakt niet uit hoeveel bento lunches ik voor ze neerzet; ze moeten het toch niet. Als ik vraag wat Casper wil eten en alles precies zo inkoop en maak, is hij er bijna altijd na twee happen toch weer klaar mee. En waar Calista ooit voortvarend van start ging met boterhammen met hummus en snackmomenten met cherrytomaatjes zijn nu enkel chocolade en chips nog goed genoeg.

Wel heb ik me voorgenomen om dit jaar eens een keer alleen met Casper op pad te gaan. Sinds zijn zus er bij is gekomen gaat een groot deel van mijn aandacht naar haar en ben ik eigenlijk nooit meer alleen met mijn zoon, terwijl we vroeger altijd samen waren. Hij is niet iemand die de aandacht opeist maar ik mis onze oude band wel en hoop dat hij het ook leuk zal vinden om weer eens wat samen te doen.

Heb jij ook weleens het idee dat je tekort schiet als ouder?

De afbeelding bovenaan deze blogpost is afkomstig van Pixabay