Chronisch ziek zijn is een ding, maar een chronisch zieke ouder zijn is weer een heel ander ding. Niet alleen is het voor jezelf vervelend dat je niet altijd de ouder kunt zijn die je zou willen zijn, het kan ook weleens lastig voor de kinderen zijn om te begrijpen waarom sommige dingen nu eenmaal niet kunnen. Hier zijn 10 dingen waar ik weleens tegenaan loop.

Je weet dat je een chronisch zieke ouder bent als…

1. Je een speelafspraakje weigert met een smoesje omdat je huis weer eens een bende is en je daarvoor schaamt maar je de energie niet hebt om het op orde te krijgen.

2. Je je zo slecht voelt dat je overweegt om je kind ziek te melden omdat je niet weet hoe je hem of haar naar school moet brengen of omdat je bang bent dat het ophalen niet gaat lukken.

3. Je je bed weer induikt nadat je je kind op school hebt gebracht.

4. Je heel graag mee wil helpen bij de activiteiten op school en je soms schuldig voelt dat dat niet altijd lukt.. of je twijfelt of je je op moet geven als hulp want stel dat je juist die dag een off day hebt?

5. Je je überhaupt veel schuldig voelt omdat je ziekte een stempel drukt op de jeugd van je kinderen, ook al kun je er natuurlijk niets aan doen.

6. Je kind altijd doktertje wil spelen omdat het je beter wil maken.

7. Je kind altijd veel plezier heeft met de grote dozen waarin jouw medische materiaal wordt aangeleverd!

8. Je kinderen het misschien niet weten, maar jij hebt hen misschien wel harder nodig dan zij jou, omdat ze je motivatie zijn om door te gaan, no matter what!

9. Je zo ontzettend dankbaar bent dat je ondanks je ziekte kinderen hebt kunnen krijgen, wetende dat dat bij sommige anderen vanwege hun gezondheid helaas niet is gelukt.

10. Je alleen maar kunt hopen dat je je ziekte niet hebt doorgegeven aan een van je kinderen want hoewel het natuurlijk ontzettend ruk is om ziek te zijn zou het nog erger zijn om je kind hetzelfde te zien ondergaan.

Zijn deze punten herkenbaar? Of totaal niet?